|
نویسنده:
پارسا پنج شنبه 88 مهر 16 ساعت 1:23 عصر
|
نفسیوس : به جای آنکه به تاریکی لعنت بفرستید ، یک شمع روشن کنید.
وئیس لومباردی : بردن همه چیز نیست ؛ امّا تلاش برای بردن چرا .
مثل آلمانی : افتادن در گل و لای ننگ نیست. ننگ در این است که آنجا بمانی.
فلوبر: خوشبختی یعنی هماهنگی با حوادث روزگار .
سارنف : داشتن پشتکار ، تفاوت ظریف بین شکست و کامیابی است.
لاوس : وقتی آنچه داریم می بخشیم ، آنچه نیازمند آنیم دریافت خواهیم کرد.
ارسطو : عاقل آنچه را که می داند ، نمی گوید ؛ ولی آنچه را که می گوید ، می داند.
ابوالعلا : باید از بدی کردن بیشتر بترسیم تا بدی دیدن.
منتسکیو : انسان همچون رودخانه است ؛ هر چه عمیق تر باشد ، آرام تر و متواضع تر است.
پرمودا باترا : مشکلات خود را بر ماسه ها بنویسید و موفقیت هایتان را بر سنگ مرمر.
اپیکور: کسی که از هیچ چیز کوچکی خوشحال نمی شود ، هیچگاه خوشبخت نخواهد شد
|
کلمات کلیدی : |
نظرات شما ()
|
|
نویسنده:
پارسا دوشنبه 88 مهر 6 ساعت 12:8 صبح
|
هر دو راست می گفتیم
داستان به همین سادگی ختم می شد
تفسیر ساده ای که:
آخر دست های مرد
به خون زن آغشته می شود
((انگشت سبابه ات را به دهان بگیر
به نشان تعجب!))
حالا
بوف کور
تنها نشسته است بالای قبر
که مرد
آخر خودش را کُشت
|
کلمات کلیدی : |
نظرات شما ()
|
|
نویسنده:
پارسا یکشنبه 88 شهریور 8 ساعت 12:25 عصر
|
ریشه در اعماق اقیانوس دارد شاید این گیسو پریشان کرده بید وحشی باران یار دریایی است گویی واژگونه بر فراز شهر شهر سوگواران هر زمانی که فرود می بارد از ابری ریشه در وهبی می دواند پرسشی بگیر با تشویش رنگ این شبهای وحشت را خوارد شست یار از دل یاران چشمه ها چشمه ها خشک اند روشنی ها محو در تاریکی دلتنگ همچنانکه نام ها در بند هر چه پیرامون ماست غرق تباهی شد آه باران آه باران ای امید جان بیداران بر پلیدی ها که ما عمری است در گرداب آن غرق ایم آیا چیره خواهی شد
|
کلمات کلیدی : |
نظرات شما ()
|
|
|
|
|